Bovenstaande foto (voor eenmaal zonder flits) genomen tijdens een opvoering van "Pas op voor de verf" in de NorberTheatershow, geeft toch een klein beeld van wat de showversie van het nummer geweest is : een festijn van kleuren en licht. En in de "middlepart" van het song een snoeiharde drumsolo waar de meisjes op dansten onder de verbazingwekkende belichting van de toen voor het eerst gebruikte stereo strobo-effect-lichten.

Definitieve opname van "Pas op voor de verf" gebeurde in de studio "Madeleine", zowat de huisstudio van de Kluger's. De studio had een unieke sfeer, uitstekende technici, maar helaas kon niet hetzelfde ge-zegd worden van de opnameap- paratuur... Daar er in dezelfde op- namessesie ook "Liejde voor Mary-Ann"  zou worden opgenomen,  was 

naast Paul Moens van "Phlips" ook Jean Kluger aanwezig.
De studiomuzikanten waren door Jean Kluger gecontracteerd en waren voornamelijk mu- zikanten van de JJ Band van Jess and James (- Antonio 'Jess' en Fernando 'James' Lameirinhas), die toen kort ervoor een paar hits, zoals "Move, hadden gescoord. Na deze hits was er onenigheid ontstaan tussen hen hun band die muziek wilden maken in de stijl van Amerikaanse groep "Chicago". Terwijl Jess en James verder soul muziek wensten te maken en een nieuwe band vormden rond Scoot Bradford (die later met Anneke Soetaert zou trouwen). Later waren zij ook betrokken bij opnames van o.o. Jimmy Frey.
Bij de band speelden heel wat topmuzikanten zoals Leslie Kent (gitaar), Yvan de Souter (bas), Francis Goya (Francis Weijer – gitaar en later bekend onder pseudoniem Francis Goya), Bruno Castelluci of Garcia Morales (drums), Douglas Lucas (trompet - Chicago) en Ralph Benatar (sax - fluit), Mike Lovell (trombone). Aangevuld met Nico Gomez en enkele leden van Norberts Band zoals James (hammond). Meer hierover inde kolom rechts.

EEN WARE HYPE
Norbert en zijn Hey Meisjes brachten "Pas op voor de verf" voor het eerst in een live show op de BRT televisie. Het dansje, waar de meisjes met schilderkledij -borstel en -verfpot, de toen populaire bewegingen van de go-go-meisjes nabootsten,  maakte furore. De plaat kwam net voor de grote zomervakantie op de markt en de scholen waar op het eindejaars schoolfeestje dit dansje werd nagebootst zijn eenvoudig weg niet te tellen.

De grootste attractie van het Norbert Hey Center (feest- zaal discotheek) was wel dat Norbert er regelmatig zelf een show gaf. Uiteraard met de Hey Meisjes, zijn Hey- balletgroep en orkest. Natuurlijk stond "Pasop voor de verf" regelmatig op het programma. De rollen werden echter omgekeerd : de jongens beelden de schilders uit terwijl de meisjes dansnten op de beat. Spijtig dat de foto hiernaast links met flits is genomen. Zo gingen de strobo-licht-effecten helaas totaal verloren.

"Pas op voor de verf" verscheen slechts 1 maal op 45t single, wat feitelijk normaal is. De originele single uit 1969 is dan ook een collectors item geworden. Het nummer was uiter- aard ook te vinden op "Liedjes uit de Norbert Show" met alle populairste nummers uit die show. De tweede LP "Liedjes u!it de Norbert Show" was in voorbereiding toen de ziekte van Norbert de opnames onmogelijk maakte.

"Liedje voor Mary-Ann" werd uitge- geven door "World Music" en het was dan ook normaal dat Leo Caerts het arrangement schreef. Norbert vroeg hem dat ook te doen voor "Pas op voor de verf", alhoe- wel dit een uitgave was van "Pri- mavera". Bij Leo thuis werd de cassette (met de zaalversie die Norbert met zijn orkest van de nummers bracht) beluisterd en be- slist hoe het arrangement voor de plaatopname moest klinken. Leo was niet aanwezig bij de opnames.

Jan Theys verzorgde niet alleen de public relations voor "World Music" maar was ook de presentator ven de TV Show waar Norbert voor het eerst "Pas op voor de verf" zong. En Jan had voor de aankondiging een ouder kostuum aangetrokken waar op de rug een grote witte verfstreek was geschilderd. Toen de Hey Meisjes met die typische schildersbewegingen in beeld kwa- men, was er eentje die toevallig de rug van Jan Theys rmet haar bor- stel raakte. Toen hij zich om- draaide om van het toneel af te stappen, werd er hard gelachen, want de toeschouwers zagen toen pas de verf op de achterzijde van zijn chique kostuum...

Frans, de saxofonist van Norberts band was een echte jazz- en soul- freak. Toen James (de eerste zwar- te muzikant in een Vlaams bege- leidingsorkest) de groep vervoegde was hij in zijn nopjes. Frans zei : "Als James zijn handen op het klavier laat vallen spat de soul in het rond"...

Er bij gehaald voor de opname van "Liedje voor Mary-Ann" zorgde Ni- co Gomez (vader van Raymond van het Groenwoud) en zijn latin percussion toch ook voor heel wat  ritme in "Pas op voor de verf".